Łysienie jest problemem dotyczącym około 50 procent mężczyzn po 45 roku życia. Najczęściej (w ponad 90 procentach przypadków) występuje łysienie genetyczne lub związane z nadmierną ilością testosteronu i jest to proces jak najbardziej naturalny.
Do rzadszych przypadków należy łysienie plackowate, które jest już stanem chorobowym. Ten rodzaj łysienia powoduje zmniejszenie samooceny chorego, który może nie akceptować swojego wyglądu.
To z kolei prowadzi do różnych reakcji na chorobę, m. in. powoduje zwiększenie stresu lub w ekstremalnych przypadkach nawet depresję. Dlatego lekarze często określają je jako schorzenie dermopsychologiczne.
Łysienie plackowate objawia się tym, że na skórze głowy miejscowo wypadają włosy, powodując powstawanie łysych „placków”. Przyczyny tej choroby nie są jeszcze znane, choć istnieje duże prawdopodobieństwo, że jest uzależnione od zespołu uszkodzeń w kodzie genetycznym.
Dlatego też występuje ono przeważnie u dzieci oraz osób młodych. Postępujące schorzenie może prowadzić do utraty wszystkich włosów na głowie, a nawet reszty owłosienia ciała (brwi, rzęsy, włosy łonowe). Łysienie plackowate może być przejściowe lub trwałe – wtedy mówimy o łysieniu plackowatym złośliwym.
Jak leczyć łysienie plackowate?
Mimo braku wiedzy na temat przyczyn łysienia plackowatego, medycyna w większości przypadków, potrafi je skutecznie leczyć. Jedną z metod leczenia jest minoksydyl, czyli preparat pobudzający porost włosów, stosowany poprzez wcieranie go w zmienione chorobowo miejsca.
Inna metodą jest fotochemioterapia (PUVA) polegająca na podaniu pacjentowi psoralenu – leku uczulającego na światło – a następnie naświetlanie zmienionych miejsc promieniami UVA.
Kolejną metodą jest krioterapia czyli leczenie chorych miejsc zimnem (metoda ta jest niebezpieczna ponieważ może prowadzić do nadmiernego wyziębienia skóry i jej nieodwracalnego uszkodzenia).
Ostatnia z popularnych metod to kortykoterapia. Polega na podawaniu doustnie lub odmiejscowo kortykosteroidów. W niektórych przypadkach zamiast kortykosteroidów stosuje się cyklosporynę.
